sakthipriya
SM Exclusive
மதிய வேளையில் அஸ்வதியும், சாலினியும் கேண்டீனில் சாப்பிட்டார்கள். அனிதாவும், வனிதாவும் டிபன் கொண்டு வந்திருக்க நிர்மலா கேண்டீனில் சாப்பாடு வாங்கி அவர்கள் இருவருடன் பகிர்ந்துக் கொண்டாள்.
மதிய உணவு இடைவேளையில் நிர்மலாவை சந்தித்தான் மதியழகன்.
"நிர்மலா... இப்ப எங்க தங்கி இருக்கற?"
"நான் கம்பெனி ஏற்பாடு பன்னியிருக்கற ஹோட்டலில் தங்கி இருக்கறேன். இன்னிக்கு ஈவினிங் அனிதாவின் வீட்டுக்கு ஷிப்ட் ஆகிட்டு அப்புறமாக பிளாட்டுக்கு மாறலாமுன்னு இருக்கேம்பா"
"சரி நிர்மலா அப்படியே செய்" என்று சொல்லிவிட்டு சில நிமிடங்கள் பேசிவிட்டு சென்றான் மதியழகன்.
மாலை நிர்மலாவுடன் அனிதா, வனிதா இருவரும் சென்று ஹோட்டலை காலி செய்து விட்டு அனிதா தங்கியிருக்கும் வீட்டுக்கு வந்து விட்டாள்.
கணபதி பகுதியில் உள்ள ஒர் மாடி வீடு. அந்த வீட்டில் மேல் தளத்தில் உள்ள வீட்டைதான் இவர்களுக்கு வாடகைக்கு கொடுத்துவிட்டு கீழ் தளத்தில் அவர்கள் குடியிருந்தார்கள்.
பெரும்பாலும் தனியாக வசிக்கும் இளம் பெண்களுக்கு வீட்டை வாடகைக்கு கொடுக்க எவரும் தயங்கும் வேளையில் இவர்கள் தர காரணம் அனிதா சொந்தகார பெண் என்பதே ஆகும்.
நிர்மலாவின் உடைமைகளோடு மூவரும் வந்து கேட்டை திறக்கும் பொழுது வீட்டின் சொந்தகாரரும் அனிதாவின் அத்தையுமான சில்வியா மேரி நின்றிருந்தார்.
அனிதா முன்னரே அத்தைக்கு போன் செய்து நிர்மலாவை பற்றி தெரிவித்து இருந்தாள்.
"வா அனிதா... இதுதான் உன் பிரெண்ட் நிர்மலாவா?" என்று கேட்டார் அத்தை.
"ஆமா அத்தை... இவதான் நிர்மலா" என்று அனிதா சொல்ல "வணக்கம்மா" என்றாள் நிர்மலா.
"உன் சொந்த ஊரு எதும்மா?"
"சென்னை ஆண்டி. நான் காலேஜ் படிச்சது இங்கதாம்மா"
"அனிதா நீ வரதா போனில் சொல்லுச்சு. நீ பார்க்க நல்ல புள்ளையாத்தான் தெரியற. சரிம்மா" என்று சொல்ல மூவரும் மாடிக்கு சென்றனர்.
வனிதா சாவி போட்டு கதவைத் திறக்க மூவரும் அறைக்குள் நுழைந்தனர்.
ஒரு பெரிய ஹால், ஒரு பெட்ரூம், ஒரு கிச்சன் என அளவான வீடாகத்தான் அது இருந்தது.
அனிதாவின் அத்தையின் உபயத்தால் கலர்டிவி, டேபிள் பேன், சீலிங் பேன், டீயூப்லைட், ஒரு கட்டில், மிக்சி, சோபா என எல்லா வசதிகளும் இருந்தது.
மாடியில் தனி வீடு என்பதால் ஜன்னலை திறந்து விட்டால் காற்று சில்லென்று வீசியது.
"அனிதா... அவங்க உன் சொந்த அத்தையா?" என்றாள் நிர்மலா.
"ஆமாம்பா அவங்க என் சொந்த அத்தைதான். என் அப்பா கூட பிறந்த தங்கை அவங்க" என்ற அனிதாவை கேள்விகளோடு பார்த்தாள் நிர்மலா.
"அப்புறம் ஏன் வாடகைக்கு தங்கியிருக்கேன்னு கேட்க வர்ற?" என்றாள் அனிதா
ஆம் என்பது போல் நிர்மலா தலையசைக்க "எல்லாம் என்னால்தான்" என்றாள் வனிதா.
"உன்னாலேயா?" என்றபடி வனிதாவை பார்த்தாள் நிர்மலா.
"எனக்கும் அனிதாவுக்கும் சொந்த ஊரு திருச்சி. நாங்க ஒரே காலேஜ்ல பிஇ முடிச்சவங்க. இங்க ஜாயின் பன்னதும் அனிதா அவள் அத்தை வீட்டுக்கு வந்துட்டாள். நான் ஹாஸ்டலில் தங்கினேன். சாப்பாடு ஒத்துக்காம புட் பாய்சன் ஆகி ஹாஸ்பிடலுக்கு அடிக்கடி போயிட்டு வந்தேன். அனிதா அதை பார்த்துட்டு இந்த வீட்டுக்கு வந்துடுன்னு சொல்லி என்னை தங்க வைச்சிட்டாள். அவளும் என்னோட தங்கி செலவை ஷேர்பன்னிக்கிறா" என்றாள் வனிதா.
"அப்ப நான் இனி அதில் ஒரு பகுதியை ஷேர் பன்னப் போறேன்னு சொல்லுங்க" என்றாள் நிர்மலா.
"வேண்டாம்பா. நீ பிளாட் போகிற வரைக்கும்தானே இருக்கப் போகிறாய் அதனால் நீ ஒன்றும் தர வேண்டாம்" என்றாள் அனிதா.
"இவ்வளவு சூப்பரான வீட்டை விட்டுட்டு யாருப்பா பிளாட்டுக்கு போவா? நான் இங்கதான் தங்கப் போகிறேன்" என்று நிர்மலா சொல்லிவிட்டு பார்த்தாள்.
Message…
மதிய உணவு இடைவேளையில் நிர்மலாவை சந்தித்தான் மதியழகன்.
"நிர்மலா... இப்ப எங்க தங்கி இருக்கற?"
"நான் கம்பெனி ஏற்பாடு பன்னியிருக்கற ஹோட்டலில் தங்கி இருக்கறேன். இன்னிக்கு ஈவினிங் அனிதாவின் வீட்டுக்கு ஷிப்ட் ஆகிட்டு அப்புறமாக பிளாட்டுக்கு மாறலாமுன்னு இருக்கேம்பா"
"சரி நிர்மலா அப்படியே செய்" என்று சொல்லிவிட்டு சில நிமிடங்கள் பேசிவிட்டு சென்றான் மதியழகன்.
மாலை நிர்மலாவுடன் அனிதா, வனிதா இருவரும் சென்று ஹோட்டலை காலி செய்து விட்டு அனிதா தங்கியிருக்கும் வீட்டுக்கு வந்து விட்டாள்.
கணபதி பகுதியில் உள்ள ஒர் மாடி வீடு. அந்த வீட்டில் மேல் தளத்தில் உள்ள வீட்டைதான் இவர்களுக்கு வாடகைக்கு கொடுத்துவிட்டு கீழ் தளத்தில் அவர்கள் குடியிருந்தார்கள்.
பெரும்பாலும் தனியாக வசிக்கும் இளம் பெண்களுக்கு வீட்டை வாடகைக்கு கொடுக்க எவரும் தயங்கும் வேளையில் இவர்கள் தர காரணம் அனிதா சொந்தகார பெண் என்பதே ஆகும்.
நிர்மலாவின் உடைமைகளோடு மூவரும் வந்து கேட்டை திறக்கும் பொழுது வீட்டின் சொந்தகாரரும் அனிதாவின் அத்தையுமான சில்வியா மேரி நின்றிருந்தார்.
அனிதா முன்னரே அத்தைக்கு போன் செய்து நிர்மலாவை பற்றி தெரிவித்து இருந்தாள்.
"வா அனிதா... இதுதான் உன் பிரெண்ட் நிர்மலாவா?" என்று கேட்டார் அத்தை.
"ஆமா அத்தை... இவதான் நிர்மலா" என்று அனிதா சொல்ல "வணக்கம்மா" என்றாள் நிர்மலா.
"உன் சொந்த ஊரு எதும்மா?"
"சென்னை ஆண்டி. நான் காலேஜ் படிச்சது இங்கதாம்மா"
"அனிதா நீ வரதா போனில் சொல்லுச்சு. நீ பார்க்க நல்ல புள்ளையாத்தான் தெரியற. சரிம்மா" என்று சொல்ல மூவரும் மாடிக்கு சென்றனர்.
வனிதா சாவி போட்டு கதவைத் திறக்க மூவரும் அறைக்குள் நுழைந்தனர்.
ஒரு பெரிய ஹால், ஒரு பெட்ரூம், ஒரு கிச்சன் என அளவான வீடாகத்தான் அது இருந்தது.
அனிதாவின் அத்தையின் உபயத்தால் கலர்டிவி, டேபிள் பேன், சீலிங் பேன், டீயூப்லைட், ஒரு கட்டில், மிக்சி, சோபா என எல்லா வசதிகளும் இருந்தது.
மாடியில் தனி வீடு என்பதால் ஜன்னலை திறந்து விட்டால் காற்று சில்லென்று வீசியது.
"அனிதா... அவங்க உன் சொந்த அத்தையா?" என்றாள் நிர்மலா.
"ஆமாம்பா அவங்க என் சொந்த அத்தைதான். என் அப்பா கூட பிறந்த தங்கை அவங்க" என்ற அனிதாவை கேள்விகளோடு பார்த்தாள் நிர்மலா.
"அப்புறம் ஏன் வாடகைக்கு தங்கியிருக்கேன்னு கேட்க வர்ற?" என்றாள் அனிதா
ஆம் என்பது போல் நிர்மலா தலையசைக்க "எல்லாம் என்னால்தான்" என்றாள் வனிதா.
"உன்னாலேயா?" என்றபடி வனிதாவை பார்த்தாள் நிர்மலா.
"எனக்கும் அனிதாவுக்கும் சொந்த ஊரு திருச்சி. நாங்க ஒரே காலேஜ்ல பிஇ முடிச்சவங்க. இங்க ஜாயின் பன்னதும் அனிதா அவள் அத்தை வீட்டுக்கு வந்துட்டாள். நான் ஹாஸ்டலில் தங்கினேன். சாப்பாடு ஒத்துக்காம புட் பாய்சன் ஆகி ஹாஸ்பிடலுக்கு அடிக்கடி போயிட்டு வந்தேன். அனிதா அதை பார்த்துட்டு இந்த வீட்டுக்கு வந்துடுன்னு சொல்லி என்னை தங்க வைச்சிட்டாள். அவளும் என்னோட தங்கி செலவை ஷேர்பன்னிக்கிறா" என்றாள் வனிதா.
"அப்ப நான் இனி அதில் ஒரு பகுதியை ஷேர் பன்னப் போறேன்னு சொல்லுங்க" என்றாள் நிர்மலா.
"வேண்டாம்பா. நீ பிளாட் போகிற வரைக்கும்தானே இருக்கப் போகிறாய் அதனால் நீ ஒன்றும் தர வேண்டாம்" என்றாள் அனிதா.
"இவ்வளவு சூப்பரான வீட்டை விட்டுட்டு யாருப்பா பிளாட்டுக்கு போவா? நான் இங்கதான் தங்கப் போகிறேன்" என்று நிர்மலா சொல்லிவிட்டு பார்த்தாள்.
Message…
